Dag 15, van Milladoiro naar Santiago de Compostela

Gisteravond heb ik een sportmasseur laten komen nadat ik wat had gegeten en naar de supermarkt was gestrompeld. Dat bleek een uitstekend plan. Mario, de masseur, bekeek en bevoelde mijn benen en zei direct dat een spier in mijn rechter kuit was ontstoken. Hij masseerde mijn benen en de pijnlijke kuit masseerde hij lichtjes om niet meer problemen te veroorzaken. Hij sprak mij nog wel even serieus toe dat als ik de volgende ochtend te veel pijn zou hebben ik echt naar de dokter moest gaan. Hij gaf mij zijn visitekaartje mocht ik ergens hulp bij nodig hebben dan kon ik hem altijd bellen. 

Vanochtend werd ik erg vroeg wakker aangezien de eerste pelgrims al om 6:30 u aanstalten maakten om te vertrekken. Ik ben nog een klein uurtje blijven liggen en daarna ben ik maar gaan douchen en aankleden. Het was fris vanochtend toen ik vertrok iets voor half negen. Het was slechts 9 graden, gelukkig liet de zon zich al zien en stond er niet zoveel wind waardoor ik mijzelf al snel warm wandelde. 

Ik hield me er bewust mee bezig dat ik nog even goed moest genieten van de natuur, het gefluit en gekwetter van de vogels en het wandelen. De kuit voelde ik nog wel maar was gelukkig niet zo pijnlijk als gisteren. Naar mate ik Santiago naderde begon de kuit wel steeds meer op te spelen. De spier heeft zich relatief goed gehouden gelukkig. Net voor de binnenstad van Santiago heb ik bij een cafeetje nog van een croissant en een verse jus gesmuld en de op 1 na laatste stempel gehaald. 

Onderweg naar de kathedraal liep ik langs het postkantoor waar ik direct mijn zakmes op de post naar huis heb gedaan. Mijn rugzak gaat als handbagage mee in het vliegtuig, het toch moeten inchecken zal mij meer kosten dan de €7 die ik voor het kleine pakje met track en trace code heb betaald. Tevreden dat ik dat ook heb geregeld liep ik verder op zoek naar de kathedraal. 

Ik ben er, ik heb het gehaald! Het kwartje is nog niet helemaal gevallen maar dat zal nog wel komen later vandaag of morgen.